Het liefst de beer

Een aantal (vertaalde) reacties van vrouwen die ik heb gelezen en gezien:

– ”Het ergste wat een beer kan doen is mij doden.”

– ”Een beer doet geen dingen vanuit boosaardigheid, het is een beer.”

– ”Geen enkele beer houdt mij in een kelder voor 20 jaar.”

– ”Ben nog nooit langzaam gevolgd door een beer in z’n auto terwijl ik buiten liep.”

– ”Een beer heeft nog nooit iets in m’n drankje gedaan.”

– ”Als ik de aanval van de beer overleef, dan hoef ik die niet tegen te komen bij familie feestjes.”

Daar hebben we precies de kern waarom een beer preferabel is voor veel vrouwen: een beer handelt vanuit instinct om je te doden, niet vanuit emotie of calculatie. Maar het is niet alleen het doden, het is ook de kans op verkrachting, mishandeling, ontvoering, uitbuiting en alles waartoe een mens capabel is en een beer niet.

Om meer dan 1000 reacties van vrouwen hierover te zien, kan ik aanraden om de volgende thread te lezen: A bear would never.

Niet alle mannen zijn zo

Veel reacties die ik heb gelezen van mannen die hierin tegenin gaan, komen vaak met het argument dat niet alle mannen zo zijn, of dat gedood worden het ergste is wat er kan gebeuren. Het klinkt heel cru, maar dood is niet het ergste. Het feit dat je je zelfbeschikking kwijt raakt, je als een object behandelt wordt voor de grillen van iemand en dat je daarna met de schaamte en alles wat daarbij komt kijken moet leven, dat drijft iemand tot onder andere pure wanhoop, mentale instorting en hartverscheurende keuzes en gedachten.

De dood is tenminste een definitief einde waar je verder niet mee hoeft te leven. Voor vele mannen lijkt de dood het ergste, maar als overlever van een verkrachting en suïcidepogingen? Ik zou zelf de dood een honderdmaal verkiezen boven de trauma’s, machteloosheid en schaamte die ik voelde naderhand. Pas na meer dan 10 jaar, na vele therapiesessies heb ik het enigszins een plek kunnen geven. Misschien dat er na het lezen van dit kleine stukje of mijn verhaal wel een besef komt dat al deze eerder genoemde zaken wel degelijk van grote invloed zijn op de keuze tussen een beer of man voor vrouwen. Zet jezelf eens in haar schoenen, stap eens uit je eigen denkpatronen en ga het gesprek aan.

Een ander perspectief

Een beer is een roofdier welke handelt uit instinct, laten we het eens meer bij mensen houden. Bij iedere man die een vrouw tegenkomt moet zij haarzelf steeds de vraag stellen: ”Is hij een Bundy of een Reeves?” Mannen die als je ze op het eerste gezicht zou tegenkomen een blik op zou werpen en verder met je dag zou gaan. Allebei charismatische mannen die goede conversaties kunnen houden, die je voorstelt aan je familie en vrienden en waarmee je wel op date zou kunnen gaan. Alleen de een is een (serie-)moordenaar en de ander is de goedheid zelve. Probeer dit maar eens een dag uit, als je aan het  begin van de middag nog niet vermoeid of enigszins angstig bent, dan weet ik het ook niet meer.

Wat kun je doen als man zijnde?

– Erkennen dat traditionele stereotypen over mannelijkheid beperkend en schadelijk kunnen zijn. Het is belangrijk om in te zien dat “hypermannelijkheid” of “toxische masculiniteit” zoals agressie, dominantie en emotionele onderdrukking, niet gezond zijn en tevens ook mannen en jongens onderdrukken.

– Positieve mannelijke kwaliteiten zoals kracht, compassie en authenticiteit omarmen en ontwikkelen. De nadruk leggen op deze eigenschappen in plaats van op traditionele stereotypen.

– Leren om kwetsbaarheid en emoties te tonen. Het doorbreken van de norm dat mannen geen gevoelens mogen uiten is cruciaal voor een gezonde masculiniteit.

– Steun en rolmodellen zoeken binnen een gemeenschap van andere mannen die ook werken aan positieve masculiniteit. Elkaar onderwijzen en ondersteunen is belangrijk.

– Actief betrokken raken bij het tegengaan van gendergerelateerd geweld en het ontwikkelen van nieuwe, gezondere normen voor mannelijkheid.

– Reflecteren op hoe media en populaire cultuur schadelijke stereotypen over mannelijkheid kunnen versterken, en hier kritisch naar leren kijken.

– Maar vooral: spreek je medemannen aan op gedrag en uitspraken. Hoed je broeder voor de valkuilen van toxische masculiniteit. Het begint met een ”grapje” maar kan opbouwen tot femicide.

Wat wil Gouden Pad hiermee doen?

Een aantal van bovenstaande punten zullen worden opgepakt in mannencirkels, in een veilige omgeving leren omgaan met uiten van emoties, elkaar leren aanspreken op schadelijk gedrag en hoe om te gaan met mannen die toxische masculiniteit promoten.

Gouden Pad wil de discussie over mannelijk mentaal welzijn en positieve masculiniteit openbreken om een halt toe te roepen richting de grimmige kant van normen en waarden rondom mannelijkheid.

Terug naar het bos

”Je loopt door het bos en je ziet iets tussen de bomen door bewegen. Het is een man, je slaakt een zucht van opluchting, het is tenminste geen beer.”

Laten we daar naartoe streven als mannen zijnde, wanneer er ooit weer zo’n vraag komt, dat het antwoord dan een natuurlijk roofdier is en niet wij.