Je kent het misschien wel: de wekker gaat, je staat op, je doet wat je moet doen. Je lacht naar je collega’s, je maakt die grap aan tafel, je tikt de laatste mail weg. Van buiten klopt het plaatje. Maar ergens diep vanbinnen is het leeg, koud, zwaar. Alsof je een harnas draagt dat niemand…